Η χαρτογράφηση χωραφιών αποτελεί κλειδί για την επιτυχία της εφαρμογής της γεωργίας ακριβείας, επιτρέποντας στους αγρότες να εφαρμόζουν προηγμένες τεχνολογίες για την προσαρμογή των γεωργικών δραστηριοτήτων. Χάρη στη χρήση του GPS, των δορυφορικών συστημάτων και των αισθητήρων, οι γεωργοί αποκτούν λεπτομερείς πληροφορίες σχετικά με τη σύσταση του εδάφους, την υγρασία και τις ανάγκες σε θρεπτικά. Αυτή η ακριβής γεωχωρική ανάλυση επιτρέπει την εξατομίκευση της γεωργικής πρακτικής, μειώνοντας τη χρήση πόρων, αυξάνοντας την απόδοση και συμβάλλοντας στη βιώσιμη ανάπτυξη.
Χρήσεις των Τεχνολογιών GPS και GIS στη Γεωργία Ακριβείας
Οι χάρτες αποτελούν κρίσιμο εργαλείο στην εφαρμογή της γεωργίας ακριβείας, συμβάλλοντας στη βελτίωση της διαχείρισης της καλλιέργειας. Η τεχνολογική βάση αυτών των χαρτών στηρίζεται σε δύο κύρια συστήματα:
- Παγκόσμιο Σύστημα Εντοπισμού Θέσης (GPS)
- Παγκόσμιο Σύστημα Πληροφοριών (GIS)
Με τη ραγδαία εξέλιξη της τεχνολογίας και τη δυνατότητα διαχείρισης μεγάλου όγκου δεδομένων, η συλλογή ακριβών δεδομένων θέσης από το GPS και η δυνατότητα ανάλυσής τους μέσω των GIS, οι γεωργοί έχουν σημαντικά εφόδια για την αποτελεσματικότερη διαχείριση των εισροών και των καλλιεργητικών πρακτικών. Ένα σημαντικό χαρακτηριστικό ενός χάρτη είναι ότι αποτελείται από δεδομένα με γεωγραφική αναφορά τα οποία χρησιμοποιούνται για να δείξουν πληροφορίες σε ένα συγκεκριμένο κομμάτι του αγροκτήματος, καθώς και πληροφορίες ή χαρακτηριστικά ενός εδάφους ή μιας καλλιέργειας όπως τα επίπεδα υγρασίας, η απόδοση της καλλιέργειας και τα επίπεδα θρεπτικών στοιχείων του εδάφους.
Τι είναι ένα γεωγραφικό σύστημα πληροφοριών;
Ένα Γεωγραφικό Σύστημα Πληροφοριών(GIS), περιέχει δεδομένα και εργαλεία επεξεργασίας σε αναλογική ή ψηφιακή μορφή και μελετά φαινόμενα στον πραγματικό κόσμο. Η αναπαράσταση αυτών των πληροφοριών αποτελεί μοντέλο αυτών των φαινομένων και οι άνθρωποι μέσω της επιλογής, της γενίκευσης και της σύνθεσής τους προσπαθούν να ερμηνεύσουν τα φαινόμενα αυτά. H αξιοποίηση χωρικών δεδομένων συνήθως περιλαμβάνει διαδικασίες απόκτησης, αποθήκευσης, διαχείρισης και ανάλυσης δεδομένων. Για πολλά χρόνια, αυτό γινόταν χρησιμοποιώντας αναλογικές πηγές δεδομένων, χειροκίνητη επεξεργασία και παραγωγή χαρτών.
Οι πληροφορίες σε ένα GIS απεικονίζονται πάντοτε ως ψηφιακοί χάρτες, του υπό εξέταση αγρού, και αποθηκεύονται σε ψηφιακή μορφή σε μια βάση δεδομένων με παγκόσμιες συντεταγμένες, καθώς όλες οι πληροφορίες είναι προσδιορισμένες στο χώρο με τη βοήθεια του GPS. Η τεχνολογία GIS επιτρέπει στον διαχειριστή να αποθηκεύει τα δεδομένα εισόδου και εξόδου ως ξεχωριστά επίπεδα χάρτη σε ψηφιακούς χάρτες, να τα ανακτήσει, να τα αναλύσει, να τα συνδυάσει και να τα χρησιμοποιήσει για μελλοντική απόφαση διαχείρισης των εισροών.
Συμπεραίνουμε λοιπόν πως τα εργαλεία GPS, GIS χρησιμοποιούνται σήμερα για τη χαρτογράφηση αγρών, την ανίχνευση καλλιεργειών/ζιζανίων, τη χαρτογράφηση αποδόσεων, τη δειγματοληψία εδάφους καθώς και το υδατικό στρες.
Εικόνα 1: Χάρτες RGB (αριστερά). Θερμικό με δείκτη ευρωστίας NDVI (δεξιά).
Τρόπος λειτουργίας της χαρτογράφησης στη Γεωργία Ακριβείας
Οι χάρτες λειτουργούν, συνήθως, συνδυαστικά με άλλες πληροφορίες, ώστε να παρθούν πιο σωστές αποφάσεις. Τέτοιου είδους πληροφορίες είναι η υγρασία του εδάφους, η απόδοση της καλλιέργειας και πολλά άλλα. Οι παραπάνω πληροφορίες είναι κρίσιμες για τον εντοπισμό της υπάρχουσας κατάστασης του αγροτεμαχίου, καθώς και της παραλλακτικότητάς του. Για παράδειγμα, αν θέλουμε να δούμε τις απαιτήσεις που έχει το χωράφι σε λίπανση, ένας χάρτης που παρέχει πληροφορίες για την ευρωστία της φυλλικής επιφάνειας, ένας χάρτης ηλεκτρικής αγωγιμότητας και η ορθή λήψη εδαφολογικών δειγμάτων/αναλύσεων μας εξασφαλίζουν μια πληρέστερη και ακριβή εικόνα σχετικά με την παραλλακτικότητα των θρεπτικών στοιχείων στο χωράφι μας.
Με αυτόν τον τρόπο, ο αγρότης εξοικονομεί χρόνο και χρήμα, αποτρέποντας την υπερβολική εφαρμογή λιπασμάτων, νερού ή φυτοφαρμάκων μεταξύ πολλών άλλων γεωργικών εισροών.
Συνήθως, οι πληροφορίες σχετικά με μια τοποθεσία συλλέγονται από δέκτες παγκόσμιου συστήματος εντοπισμού θέσης που χαρτογραφούν τα όρια του χωραφιού, τα συστήματα άρδευσης, τους δρόμους και τις προβληματικές περιοχές του χωραφιού ή των καλλιεργειών, όπως η ανεπαρκής υγρασία, τα ζιζάνια, τα παράσιτα ή οι ασθένειες.
Εικόνα 2: Χάρτης Ηλεκτρικής αγωγιμότητας. Η διαδρομή που ακολουθήθηκε για τη συλλογή δεδομένων (αριστερά), Ο τελικός χάρτης (δεξιά) χωρισμένος σε 3 κλάσεις χαμηλής, μεσαίας και υψηλής ηλεκτρικής αγωγιμότητας.
Οι τύποι χαρτών ακριβείας και ο ρόλος τους
Υπάρχουν διάφοροι τύποι χαρτών ακριβείας που μπορεί να δημιουργήσει ο παραγωγός, επιτρέποντας να βλέπουν πράγματα που δεν θα μπορούσαν να εντοπίσουν με «γυμνό μάτι», παρέχοντάς τους τη δυνατότητα να λαμβάνουν γρήγορες αποφάσεις και με ακρίβεια. Οι πιο εδραιωμένοι τύποι των χαρτών ακριβείας περιλαμβάνουν:
- Χάρτες RGB: Βοηθούν στην παρακολούθηση της καλλιέργειας.
- Χάρτες δεικτών βλάστησης: Παρέχουν πληροφορίες για την ευρωστία της φυλλικής επιφάνειας.
- Χάρτες εδαφικών ιδιοτήτων: Με τους χάρτες αυτούς γίνεται καταγραφή της γονιμότητας των αγρών.
- Χάρτες ηλεκτρικής αγωγιμότητας: Αντλούμε πληροφορίες για το πορώδες του εδάφους και την αλατότητα.
- Χάρτες παραγωγής: Ένας τέτοιος χάρτης μας δίνει πληροφορίες σχετικά με την ποσότητα και την ποιότητα του τελικού προϊόντος που πήραμε από το αγροτεμάχιο σε όλη του την έκταση.
- Χάρτες υδατικού στρες: Χρήσιμες πληροφορίες σχετικά με την υδατική καταπόνηση της καλλιέργειας ή και παρατήρηση για τυχόν φθορές (π.χ. βουλωμένα μπεκ).