Ο ιός της τριστέτσας είναι η σημαντικότερη ιολογική ασθένεια των εσπεριδοειδών και αποτελεί σημαντικό πρόβλημα για τους παραγωγούς, καθώς προκαλεί σημαντική πτώση της παραγωγής, ακόμα και ολική καταστροφή της καλλιέργειας.
Η τριστέτσα έφτασε στη χώρα μας πριν από μερικά χρόνια σε μολυσμένο πολλαπλασιαστικό υλικό και ως εκ τούτου μεταφέρθηκε ταχύτατα σε όλες τις περιοχές που καλλιεργούνταν εσπεριδοειδή. Εξαπλώθηκε και συνεχίζει να εξαπλώνεται μέσω μικροοργανισμών και εντόμων φορέων είτε ελεύθερων στο περιβάλλον είτε παρασιτώντας υγιές πολλαπλασιαστικό υλικό. Επίσης, η μεταφορά του ιού γίνεται και μέσω καλλιεργητικών εργαλείων και μηχανημάτων και ανθρώπινης δραστηριότητας.
Σύμφωνα με τη νομοθεσία, αν ο ιός εντοπιστεί σε ένα χωράφι, ο παραγωγός θα πρέπει να κόψει τα προσβεβλημένα δέντρα και όλα τα υγιή που βρίσκονται σε μια συγκεκριμένη ακτίνα από αυτά και στη συνέχεια να κάψει τα κλαδιά γιατί έτσι θεωρείται ότι εξολοθρεύεται ο ιός. Παράλληλα πρέπει να γίνει ειδική απολύμανση των καλλιεργητικών εργαλείων και μηχανημάτων που χρησιμοποιήθηκαν για οποιεσδήποτε εργασίες στο προσβεβλημένο χωράφι και αυστηρός έλεγχος στα φυτώρια για παρουσία του ιού.
Όπως κάθε ιός, έτσι και η τριστέτσα δεν επιδέχεται καμία καταπολέμηση. Είναι επομένως απαραίτητο οι εσπεριδοκαλλιεργητές να φροντίζουν για την πρόληψη αποφυγής μετάδοσης του ιού, γεγονός που θα οδηγήσει μαζικά στην αποτροπή και ενδεχομένως και την απαλλαγή από την τριστέτσα. Επιπλέον, συνιστάται στους παραγωγούς να μεριμνούν για την ευρωστία της καλλιέργειάς τους και την εφαρμογή ενισχυμένης αζωτούχου λίπανσης, παράγοντες που διατηρούν τα δέντρα δυνατά. Τέλος, προτείνονται ανανεώσεις καλλιέργειας με ανθεκτικά υποκείμενα στον ιό της τριστέτσας και όχι το σύνηθες της νερατζιάς που αποδεικνύεται γενικά ευπρόσβλητο.
