Ο δυόσμος είναι είδος μέντας, το οποίο κατάγεται από την Ευρώπη και της Νοτιοδυτική Ασία. Ο δυόσμος, χρησιμοποιείται στη μαγειρική για να δώσει άρωμα στα φαγητά. Έχει και διάφορες φαρμακευτικές ιδιότητες.
Μπορεί να φτάσει σαν καλλιέργεια έως τα 12 έτη. Από την πρώτη συγκομιδή μπορεί να δώσει 1.000-1500 Kg/στρ. νωπής βιομάζας, ενώ η 2η και 3η από 500-800 Kg/στρ, συνεπώς σύνολο περίπου 1.500–2.300 Kg/στρ. νωπής βιομάζας. Η περιεκτικότητα σε αιθέριο έλαιο κυμαίνεται μεταξύ 0,8-2,0%.
Ο δυόσμος δεν έχει απαιτήσεις σε έδαφος. Χρειάζεται καλά αποστραγγιζόμενα εδάφη. H ενσωμάτωση κομπόστ και χωνεμένης κοπριάς το βοηθά αρκετά. Ευδοκιμεί σε ηλιόλουστες περιοχές και έτσι ανεβαίνει η περιεκτικότητα του σε αιθέριο έλαιο. Όταν φυτευτεί σε γλάστρα αντέχει και σε σκιερά μέρη και αναπτύσσεται κανονικά. Δεν αντέχει στους βοριάδες και στους παγετούς. Εκεί καταστρέφεται.
Ο πολλαπλασιασμός του δυόσμου γίνεται σπόρο, με διαίρεση των ριζωμάτων και με τη μέθοδο του πολλαπλασιασμού.
Οι αποστάσεις φύτευσης είναι 0,60–0,70m μεταξύ των γραμμών και 0,30–0,40m επί της γραμμής. Προτιμούμε να κάνουμε την φύτευση την άνοιξη που έχουμε ικανοποιητικές θερμοκρασίες και δεν υπάρχει κίνδυνος παγετού.
Η άρδευση το καλοκαίρι πρέπει να γίνεται κάθε 2-3 εβδομάδες. Χρησιμοποιείται η στάγδην άρδευση και η άρδευση με μικροεκτοξευτήρες.
Η βασική λίπανση γίνεται προσθέτωντας του 1/3 του απαραίτητου αζώτου στο έδαφος, μαζί με το φώσφορο και το κάλιο στη φάση που προετοιμάζουμε το εδάφους. Το υπόλοιπο άζωτο το βάζουμε σε 5 δόσεις µε επιφανειακές λιπάνσεις, ξεκινώντας 20-30 ημέρες µετά τη φύτευση. Στο στάδιο της ριζοβολίας παίζει σημαντικό ρόλο ο φώσφορος.
O δυόσμος προσβάλλεται από αρκετές μυκητολογικές ασθένειες και έντομα. Για την προστασία του δυόσμου από μυκητολογικές και βακτηριακές ασθένειες, ψεκάζουμε με χαλκούχο διάλυμα για να τον προστατεύσουμε από την σκωρίαση και την ανθράκωση που προσβάλλουν το φύλλωμα του. Για τα έντομα χρησιμοποιούμε εγκεκριμένα εντομοκτόνα σκευάσματα.
Μετά την ανθοφορία πρέπει να γίνεται αυστηρό κλάδεμα, μέσα στο φθινόπωρο για να έχει πάλι δυνατή ανάπτυξη. Όταν κόβουμε τα φύλλα του για να τα χρησιμοποιήσουμε ελαφρώνουμε το φυτό μας και το κρατάμε ζωντανό. Η καλύτερη περίοδος συγκομιδής είναι λίγο πριν αρχίσουν τα σχηματίζονται τα άνθη του. Τότε περιέχεται και το μεγαλύτερο ποσοστό αιθέριου ελαίαου.
Πηγές:
Ηδύοσμος, Νεώτερον Εγκυκλοπαιδικόν Λεξικόν Ηλίου, σελ. 144, Τόμος Ι