Το σκόρδο αποτελεί ένα από τα πιο σημαντικά βολβώδη κηπευτικά που καλλιεργούνται στην Ελλάδα. Καλλιεργείται κυρίως για τον βολβό του. Το χρησιμοποιούμε ως άρτυμα, καρύκευμα σε διάφορα φαγητά λόγω της καυστικής του γεύσης και χαρακτηριστικής οσμής που έχει. Αυτό οφείλεται στο αιθέριο έλαιο σκορδέλαιο. Κέντρο καταγωγής του θεωρείται η Κεντρική Ασία. Στην Ελλάδα καλλιεργείται και για τους βολβούς του και για νωπά σκορδάκια με την πιο σημαντική την ποικιλία Τριπόλεως.
Έχει σχεδόν τις ίδιες απαιτήσεις σε κλίμα με το κρεμμύδι. Μπορούμε να το καλλιεργήσουμε κατά την περίοδο του χειμώνα και της άνοιξης. Ικανοποιητικές μηνιαίες θερμοκρασίες θεωρούνται 12 – 24 °C . Για τον σχηματισμό των σκελίδων χρειάζονται θερμοκρασίες <18 °C. Είναι φυτό που αντέχει στις χαμηλές θερμοκρασίες του χειμώνα.
Μπορούμε να το καλλιεργήσουμε σε πολλούς τύπους εδαφών. Προτιμούμε όμως τα καλά αποστραγγιζόμενα εδάφη πλούσια σε οργανική ουσία. Σε πολύ υγρά εδάφη και σε συνθήκες υψηλής εδαφικής υγρασίας την περίοδο της βολβοποίησης ο βολβός σαπίζει. Προτιμά εδάφη ουδέτερα ή ελαφρά όξινα με ph 6-7. Δεν θα πρέπει να καλλιεργούμε το σκόρδο σε έδαφος που πριν είχαμε καλλιέργεια κρεμμυδιού, πράσου ή σκόρδου για να μην έχουμε προσβολές από εχθρούς που προσβάλουν την καλλιέργεια.
Για την λίπανση πρέπει να λάβουμε υπόψιν μας τον τύπο του εδάφους, την προηγούμενη λίπανση και καλλιέργεια, αλλά και τη διαθεσιμότητα του νερού. Σαν γενική αρχή πάντως προτείνεται κατά τη βασική λίπανση 7-9 κιλά Ν, 9 κιλά P και 8 κιλά Κ. Στην χώρα μας μπορούμε να χρησιμοποιήσουμε 40-60 κιλά του λιπάσματος 26-0-0 το 1/3 κατά τη βασική λίπανση και τα 2/3 ως επιφανειακή. Επίσης 15-20 κιλά/στρέμμα 0-48-0 και 20-40 κιλά/στρέμμα 0-0-52.
Το σκόρδο και το κρεμμύδι έχουν επιφανειακό ριζικό σύστημα. Το σκόρδο αναπτύσσεται καλύτερα όταν η υγρασία του εδάφους είναι κοντά στο σημείο της υδατοϊκανότητας. Μπορούμε να ποτίσουμε το σκόρδο με τη μέθοδο της αυλακιάς, της κατάκλισης και του καταιονισμού. Ενδείκνυται να ποτίζουμε το χειμώνα κάθε 5-6 ημέρες και την άνοιξη και το καλοκαίρι κάθε 2-3 ημέρες.
Ανάλογα με την ποικιλία και τις κλιματολογικές συνθήκες η εποχή φύτευσης ποικίλει. Στην χώρα μας, η φύτευση γίνεται το φθινόπωρο – χειμώνα (Οκτώβριος – Ιανουάριο) ή πολύ νωρίς την άνοιξη. Για να έχουμε υψηλή παραγωγή πρέπει πρώτα να αναπτυχθεί καλά το φύλλωμα του, πριν ξεκινήσει η διόγκωση των βολβών. Για να έχουμε υψηλές αποδόσεις πρέπει να φυτεύσουμε το σκόρδο όσο πιο νωρίς. Ανάλογα με την εποχή φύτευσης και την ποικιλία η παραμονή της καλλιέργειας στο χωράφι κυμαίνεται από 6-8 μήνες.
Στην χώρα μας το σκόρδο πολλαπλασιάζεται μόνο αγενώς με τις σκελίδες (βολβομερή) σε αντίθεση με το κρεμμύδι και το πράσο.
Από τους εχθρούς σημαντικότερες ζημιές προκαλούν η μύγα των Κρεμμυδιών και ο Θρίπας.
Από ασθένειες σημαντικός θεωρείται ο περονόσπορος και η σκωρίαση.
Επίσης μπορεί να έχουμε και προσβολές από νηματώδεις.
Η συγκομιδή ξεκινάει ανάλογα με την ποικιλία και την εποχή καλλιέργειας 5-8 μήνες μετά τη φύτευση. Όταν το μέρος του φυτού που είναι πάνω από τη γη αρχίζει να ξηραίνεται και από όρθια θέση γέρνει προς το έδαφος και όταν οι σκελίδες διαχωρίζονται από τον βολβό ξεκινάει η συγκομιδή (πάνω από το 80% το στέλεχος των φυτών έχουν λυγίσει). Το ολόκληρο ξερό φυτό εκριζώνεται και συγκομίζεται με το χέρι ή με μηχανικό τρόπο και μαζεύεται σε σωρούς.
Όταν το σκόρδο προορίζεται για κατανάλωση μπορεί να αποθηκευτεί για ορισμένους μήνες σε συνηθισμένες θερμοκρασίες αποθήκης. Αν θέλουμε να το αποθηκεύσουμε για μεγαλύτερο διάστημα τότε χρειάζεται να το αποθηκεύσουμε σε θερμοκρασίες 0 °C και υγρασία κάτω του 60%. Με καλή αποξήρανση οι βολβοί μπορούν να αποθηκευτούν σε θερμοκρασία -2 °C για 8 μήνες. Γενικά το σκόρδο μπορεί να αποθηκευτεί για 6-7 μήνες. Για μεγάλη διάρκεια αποθήκευσης χρειάζονται κάποιες διαδικασίες.
Πηγές: Η Τεχνική της Καλλιέργειας των Υπαίθριων Κηπευτικών, ΧΡΙΣΤΟΣ Μ. ΟΛΥΜΠΙΟΣ
